ŞİİR UMUTTUR- Ulu Divan

Bir gün kurulacak o ulu divan
Hesabı verecek satanla savan
Hak'kın adaleti sanma ki şaşar
Mahşerde konuşur o büyük mizan

Zengini sefada yoksulu ağlar
Sanki üzerime devrilir dağlar
Yürek çağlayanım bendimi aşar
Sanmayın ki susar bu garip ozan

Dürülür defterin verilir ele
Tükenir nefesin zor beri gele
Kaldır başını da göğe bak hele
Kimedir bu tafran kimedir havan

Görmedin mi her gün isyan edeni
Ne çabuk unuttun yedi ceddini
Haramla besleme naçiz bedeni
Fakirin ekmeği nicedir yavan

Ezelden ebede ayrılmış fırka
Garibin nasibi bir lokma hırka
İki somun ekmek bölünmüş kırka
Çatısı delinmiş akıyor tavan

Toprağı tohumu köylü unuttu
Kapital canavar herşeyi yuttu
Bir sihirli değnek değdi uyuttu
Ne tarımı kaldı ne tarla tapan

Hayrı gelmez kula zalim düzenin
Vebali ağırdır mazlum üzenin
Abadı ne mümkün halkı ezenin
Öder bedelini tiranlık yapan

Masa civalıydı bildik bileli
Bize hepyek düştü zarlar hileli
Sırra kadem bastı millet vekili
Oy zamanı geldi el pençe divan

Suyun başındalar tuzları kuru
Şatafat diz boyu haram çukuru
Aç yatar evlerde binlerce yavru
Sorsan hepsi yiğit her biri civan

Alemde vay nefsim diyen diyene
Yetimin hakkını yiyen yiyene
İncili kaftanı giyen giyene
Kalkmayı bilmiyor koltuğu kapan

Der Yalnızî gelin birliğe doğru
Yürüsün milletim dirliğe doğru
Ulusça mertliğe erliğe doğru
Varsın namert olsun yolundan sapan

#YALNIZÎ